Σέβομαι και εκτιμώ αυτό που κάνεις όσο δε φαντάζεσαι… Πολύ απλά γιατί είμαι σαν εσένα. Όποτε μου αρέσει κι αισθάνομαι ok σωματικά, καβαλάω το ποδήλατο από τη Μητροπόλεως και χάνομαι στο μαγικό κόσμο του γύρου της λίμνης.
Απολαμβάνω κι εγώ τη φύση, τη λίμνη, την σκιά των δέντρων ακόμα και την δυσφορία που προκαλεί κάθε ρίζα που προεξέχει στην άσφαλτο. Χαιρετώ τον πεζό, τον ψαρά που ακούει μουσική περιμένοντας να τσιμπήσει κάποιο λαίμαργο ψάρι, τον τουρίστα που σταμάτησε να βγάλει μια φωτογραφία το συγκλονιστικό τοπίο, τη μαγεία της γυρολιμνιάς.
Σταματώ στην Π. Μαυριώτισσα να πιω νερό και να χαζέψω τη θέα από ένα παγκάκι. Τα αυτιά μονίμως τεντωμένα ώστε να ακούσω εγκαίρως κάποιον διερχόμενο οδηγό ή περιπατητή και να δράσω ως πρέπει. Γιατί γνωρίζω ότι δεν είμαι μόνη μου. Υπάρχουν κι άλλοι δεκάδες συμπολίτες μου που απολαμβάνουν τη βόλτα τους εκείνη την στιγμή και δεν έχω δικαίωμα να θυμούνται κι εμένα για κάποιον λόγο .
Οι υποδομές δεν είναι καλές. Δε μας σκέφτεται η πολιτεία. Ούτε τους ποδηλάτες, αφού ΔΕΝ είναι ποδηλατόδρομος. Ούτε τους περιπατητές, αφού ΔΕΝ είναι πεζόδρομος. Ούτε τους οδηγούς, αφού ΔΕΝ είναι δρόμος αποκλειστικά για αυτοκίνητα. Άρα είναι λίγο από όλα. Με ένα άσχημα συντηρημένο οδόστρωμα.
Για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά. Να σεβόμαστε ο ένας την ιδιότητα και τις ανάγκες του άλλου. Να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις – όταν είναι στο χέρι μας- ώστε να απολαύσει και ο συνάνθρωπός μας τη βόλτα του στη φύση.
Τη επόμενη φορά λοιπόν καλέ μου ποδηλάτη που θα βρεθείς μπροστά μου θα σε παρακαλούσα να έχεις την ευγένεια να κάνεις στην άκρη, εκεί που ο δρόμος το επιτρέπει ώστε να περάσω χωρίς να κινδυνεύσουμε και οι δύο.
Δεν σου μίλησα από το παράθυρο, γιατί ήλπιζα να καταλάβεις από τα πρώτα λεπτά. Μοιραστήκαμε τη βόλτα με εσένα στο ποδήλατό σου, με ταχύτητα μικρότερη των 15χλμ, για όσο διάστημα επέλεξες να παραμένεις στη μέση ακριβώς. Το κρυφό σου γέλιο δεν ήταν διασκεδαστικό για όλους…
Δε μου χάλασες τη βόλτα αλλά η επόμενη -με τα πόδια, με το ποδήλατο ή το αμάξι – χωρίς εσένα θα είναι καλύτερη!
Η καταλυτική δύναμη της ευγένειας! Ο πολιτισμός της επικοινωνίας που οφείλουμε όλοι στον εαυτό μας και την κοινωνία, για έναν κόσμο με περισσότερη αρμονία και λιγότερα προβλήματα!
Απο τα πιο υπουλα κειμενα,που εχω διαβασει.και οχι δεν εισαι σαν και μενα!το πας ταχα μου ευγενικα και γλυκα για να καταληξεις στο “κρυφο γελιο”του διπροσωπου ποδηλατη.και αυτο το τελευταιο για βολτα”χωρις εσενα”αποτελει συγκαλυμενη απειλη;
Παντου στον κοσμο σε τουριστικες λουτροπολεις καθε βραδυ τις παραλιακες τις μετατρεπουν σε πεζοδρομους-ποδηλατοδρομους.Εδω,μολις τολμησαν να προτεινουν δοκιμαστικη εφαρμογη για τρεις(3)ωρες καθε Σαββατο,επεσαν να τους φανε!
Ναι ναι την ευγένεια 10αδων οδηγών την εισπράττουμε καθημερινά όσοι τρέχουμε και ποδηλατούμε στη γυρολιμνιά καθώς με διακριτικότητα και σεβασμό περνάνε ξιστά δίπλα απο ποδήλατα και πολίτες λογαριάζοντας πως το βαρύ τους όχημα είναι το μόνο που έχει δικαιώματα στο δρόμο!! Και φυσικά όλοι οι ποδηλάτες απολαμβάνουν να έχουν ένα αυτοκίνητο πίσω τους να μολύνει το περιβάλλον και τα αυτιά μας σε μια τόσο μαγική διαδρομή! Καλέ μου/καλή μου εσύ που έγραψες το κείμενο, μάθε οτι με την επιλογή σου να κάνεις τη βόλτα σου καθήμενη στην αυτοκινητάρα σου γνωρίζοντας πως η διαδρομή είναι γεμάτη πεζούς και ποδηλάτες και ο δρόμος στενός και περίεργος, εμποδίζεις διακόπτεις και χαλάς τη βόλτα δεκάδων άλλων πολιτών που επιλέγουν να μετακινηθούν με τα πόδια ή το ποδήλατο, αυξάνεις την πιθανότητα ατυχήματος και η ευθύνη που σε βαραίνει είναι 100 φορές μεγαλύτερη καθώς εξαιτίας της δικής σου ταχύτητας το ατύχημα που αναφέρεις είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί!! Κάθε βόλτα θα ήταν καλύτερη χωρίς εσένα λοιπόν και τα 15χλμ είναι μια πολύ ωραία ταχύτητα για να κάνεις ΒΟΛΤΑ. Το κείμενο γεμάτο χολή και μάλλον όταν το γράφατε είχατε και ένα κρυφό γέλιο καλέ μου/ καλή μου!!
Αντίστοιχα φίλε μου, όταν τις προάλλες προσωπικά πέτυχα ανεβαίνοντας την Μητροπόλεως με το αμάξι μου ποδηλάτη στην μέση του δρόμου τι θα έπρεπε να κάνω; Να συνεχίσω με 5 και με το άγχος μήπως μου σβήσει στην ανηφόρα; Να ξεφύγω από τα όριά μου; Να το πατήσω και να ανεβούμε και οι 2 πιο γρήγορα;
ΣΕΒΑΣΜΟΣ από όλους μας και να καταλάβουμε ότι ζούμε σε κοινωνίες στις οποίες πρέπει να συνυπάρχουμε και όχι να κάνουμε του κεφαλιού μας…
Μιλάμε για τη Μητροπόλεως, όπου η δεξιά πλευρά του δρόμου είναι μόνιμα κατειλημμένη απο παρκαρισμένα αυτοκίνητα και ανα πάσα στιγμή είναι πιθανό να σου έρθει στα μούτρα η πόρτα ενός βιαστικού που βγαίνει από το αυτοκίνητο του! Μιλάς για σεβασμό και σκέφτεσαι να το πατήσεις και να ανέβουμε και οι δυο πιο γρήγορα! Για εμένα ανήκεις ξεκάθαρα στην κατηγορία των ασυνείδητων και αυτό είναι προφανές απο το τρόπο που σκέφτεσαι!! Βάζεις στο ίδιο τσουβάλι μια ανθρώπινη ζωή και το χρόνο που θα χρειαστείς να διασχίσεις τη Μητροπόλεως! Ναι ”φίλε μου” να συνεχίσεις με 5 για τα 100 μέτρα που σου κόβει το ποδήλατο ή να σταματήσεις κιόλας μέχρι να βρεί ασφαλές σημείο για να μπορέσεις να περάσεις. Έτσι πάει ο σεβασμός στον οποίο αναφέρεσαι.. αλλά ξέχασα έχεις το βαρύ όχημα και πρέπει μόνο εγω να σέβομαι γιατί μπορεί να διαλύσεις κιόλας άμα γουστάρεις! Έξω απο το όχημά σου άραγε είσαι το ίδιο μάγκας?!