Ο Ανδρέας Τζήμας γεννήθηκε στην Καστοριά την 1 Σεπτεμβρίου 1909 και πέθανε στην Πράγα την 1 Δεκεμβρίου 1972, επίσης γνωστός με το ψευδώνυμο Βασίλης Σαμαρινιώτης, ήταν Έλληνας πολιτικός και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ήταν ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), πολιτικός επίτροπος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), μέλος (ως πολιτικός επίτροπος) της τριανδρίας του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) μαζί με τον Άρη Βελουχιώτη και τον Στέφανο Σαράφη.
Ο Ανδρέας Τζήμας ήταν Βλάχος. Καταγόταν από τη Σαμαρίνα του τότε νομού Κοζάνης, αλλά γεννήθηκε στην Καστοριά. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε δικηγορία στη Φλώρινα. Από τα φοιτητικά του χρόνια εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ και στη συνέχεια στο ΚΚΕ. Εκλέχθηκε βουλευτής Φλώρινας στις βουλευτικές εκλογές του 1936, τις τελευταίες εθνικές εκλογές του Μεσοπολέμου, εκπροσωπώντας ως βουλευτής της αντιπολίτευσης το Παλλαϊκό Μέτωπο, επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Δεμερτζή. Με την κήρυξη ως παράνομου του εκλογικού σχήματος του Παλλαϊκού Μετώπου, που συγκρότησε το ΚΚΕ, επί της δικτατορικής κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά, συνελήφθη και φυλακίστηκε στη φυλακή του φρουρίου της Ακροναυπλίας.
Κατοχή – Αντίσταση
Έχοντας μεγαλώσει στη Μακεδονία, ο Τζήμας ήταν πολύγλωσσος -μιλούσε ελληνικά, βλάχικα, ρώσικα, βουλγάρικα και σερβοκροάτικα- και προσποιήθηκε το Σλαβομακεδόνα, με αποτέλεσμα να είναι ένας από τους 27 έγκλειστους Μακεδόνες κομμουνιστές πολιτικούς κρατούμενους που απελευθερώθηκαν στις 30 Ιουνίου 1941, έπειτα από παρέμβαση της βουλγαρικής κυβέρνησης, τότε συμμαχικής των Δυνάμεων του Άξονα κατά την Κατοχή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατόπιν εντάχθηκε στον αντιστασιακό αγώνα και μαζί με τους πρώην συγκρατούμενούς του Ανδρέα Τσίπα, πρώην αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και Κώστα Λαζαρίδη, συνδικαλιστή καπνεργάτη, τον Πέτρο Ρούσο, τον Παντελή Καραγκίτση και τη Χρύσα Χατζηβασιλείου, συγκρότησαν τη Νέα Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Στη συνέχεια εκλέχθηκε στην Κεντρική Επιτροπή της 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ. Με την επιμονή του Τζήμα καθιερώθηκε ο Άρης Βελουχιώτης ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ.
Τον Ιούλιο του 1943, εκπροσωπώντας τον ΕΛΑΣ μαζί με τον Στέφανο Σαράφη, υπέγραψε το Σύμφωνο των Εθνικών Ομάδων μαζί με άλλες αντιστασιακές οργανώσεις και τη Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή (ΒΣΑ) στην κατεχόμενη Ελλάδα, για το συντονισμό της αντίστασης εναντίον των κατοχικών δυνάμεων. Το Μάιο του 1944 εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, εκπροσωπώντας την περιοχή της Φλώρινας.
Πριν από το τέλος του πολέμου έπεσε σε δυσμένεια καθώς με δική του πρωτοβουλία υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με τους Γιουγκοσλάβους μαχητές, με αποτέλεσμα να λέγεται ότι διαγράφηκε μέχρι και από μέλος του ΚΚΕ. Κατά την Απελευθέρωση το Κομμουνιστικό Κόμμα διερευνούσε την πιθανότητα ένοπλης σύγκρουσης με τις κυβερνητικές δυνάμεις. Ο Τζήμας συμμετείχε στην αποστολή του ΚΚΕ ως πολιτικός επίτροπος του ΕΛΑΣ και αντιπρόσωπος του ΕΑΜ, με επικεφαλής τον Πέτρο Ρούσο, στην τότε Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας για να διερευνήσει τις διαθέσεις του Τίτο σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης του ΕΑΜ με τους κυβερνητικές δυνάμεις. Κατά τη διάρκεια της αποστολής, ξέσπασαν στην Αθήνα τα Δεκεμβριανά και η αποστολή επέστρεψε άπραγη χωρίς να λάβει τις απαραίτητες εγγυήσεις από τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο Τζήμας θεωρούταν εντός του ΚΚΕ ως οπαδός της κατάληψης της εξουσίας από το ΕΑΜ.
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο
Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου βρέθηκε στη Γιουγκοσλαβία και από εκεί στην Ουγγαρία, όπου φυλακίστηκε σαν “τιτοϊκός πράκτορας”. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Τσεχοσλοβακία, όπου πέθανε αγνοημένος το 1972.
wikipedia
” O Tζήμας θεωρούνταν εντός του ΚΚΕ ως οπαδός της κατάληψης της εξουσίας από το ΕΑΜ ”
Αυτή η ” κατάληψη της εξουσίας ” πώς θα γινόταν , με……..εκλογές ;
Γιατί φέρνετε στην επικαιρότητα οπαδούς του εμφυλίου ; νομίζετε ότι κερδίζετε κάτι ;
Ο Ανδρέας Τζήμας όπως κι όλοι οι λαϊκοί ηγέτες της αντίστασης πολέμησαν για την ελευθερία, για την κοινωνική ισότητα και για την κοινωνική δικαιοσύνη, σε αντίθεση με τους ταγματασφαλίτες και με τα τσιράκια του συστήματος που ήθελαν το λαό δούλο κι υποταγμένο στα συμφέροντα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Όσο για τις εκλογές, όλοι ξέρουμε κάτω από ποιες συνθήκες γίνονται. Άλλωστε αυτή την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και το κοινοβούλιο η αγγλική αστική τάξη την επέβαλε αλλά μόνο το λαό δεν εκπροσωπεί. Ζήσαμε και τα είδαμε όλα. Δεξιές, Κεντρώες κι αριστερές κυβερνήσεις (τύπου σύριζα/ανελ) ακολουθούσαν πάντα τις οδηγίες των μεγάλων οικονομικών οίκων της Ευρώπης και της Αμερικής. Όλα για τους ιδιώτες κι ο λαός πάντα στη γωνία… Σιγά τη δημοκρατία σας κύριοι… Μ’ όλα αυτά τα δεινά που βιώνει ο λαός μας κι ειδικά οι νέοι άνθρωποι είναι δυνατό να υμνείτε ακόμα τη ”δημοκρατία΄΄ του σκάρτου και του σαπισμένου καπιταλισμού;
Οι Σύροι πρόσφυγες που βλέπουμε σήμερα σαν κυνηγημένα πουλιά , αλλά και σαν ναυάγια της πολιτικής τους ανωριμότητας να σέρνονται στους ελληνικούς δρόμους , ξεβράσματα του εμφυλίου πολέμου τους , δεν σας προβληματίζουν κ. Γ.Μπίμη ;
Μήπως τους …… καλοτυχίζεται κιόλας κι αυτούς και τον εμφύλιό τους ;
Θέλετε να δείτε ξανά , για δεύτερη φορά , τους Έλληνες — σαν σύγχρονους Σύριους — ξεριζωμένους να σέρνονται στους δρόμους της Τασκένδης ;
Αυτό το μάθημα και αυτό το δίδαγμα παίρνετε εσείς από τον δικό μας εμφύλιο , και θέλετε ξανά την ” κατάληψη της εξουσίας ” δίχως εκλογές ;
Κ. Κουκουφίκα πολύ φιλικά, εκλαμβάνω μισαλλοδοξία από τα σχόλιά σας, για να μπαίνετε στην διαδικασία να σχολιάσετε ιστορικό πρόσωπο που λειτουργούσε ορμώμενο από ερεθίσματα μιας εποχής που δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με την δική μας και να συνδέσετε έναν πολιτικό πρόσφυγα του εμφυλίου με την συριακή γενοκτονία, μόνο και μόνο επειδή είναι κι αυτοί πρόσφυγες εμφυλίου. Έκτος κι αν γνωρίζετε πρόσωπα και καταστάσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Συρίας και τον ρόλο του στον Συριακό εμφύλιο και πώς κατέστρεψε την Συρία… (του ποιού;). Αν δηλαδή, το πρόβλημα της Καστοριάς είναι ο κομμουνισμός και οι ταλαίπωροι πρόσφυγες, τότε είμαστε πολύ τυχεροί και ειλικρινά ζηλεύω το συννεφάκι που ζείτε.
Κ.Σουμαλιά , εξ ίσου φιλικά , μήπως τα ” ερεθίσματα μιας εποχής ” είναι και ερεθίσματα της σημερινής εποχής , όταν κατά καιρούς το ΚΚΕ μας υπενθυμίζει ότι έχει το ” όπλο παρα πόδα ” ;
Βλέπω όμως , ότι συμφωνούμε σε κάτι : Θεωρείτε κι εσείς τους εδώ Σύριους ότι ” είναι και αυτοί πρόσφυγες εμφυλίου ” . Άρα δέχεσθε και εσείς ότι ο εμφύλιος παράγει πρόσφυγες .
Ο κάθε εμφύλιος παράγει πρόσφυγες ; ξέρετε εσείς κάποιον που δεν παράγει ; εγώ δεν ξέρω .
Φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσουμε σε κάτι ακόμη : Ότι η προσφυγιά και οι πρόσφυγες είναι κακό πράγμα , με μια λέξη μεγάλη δυστυχία , έτσι ;
Και ποιος παράγει τον δυστυχή πρόσφυγα ; Ο εμφύλιος !
Τώρα αν ο πρόσφυγας , είναι πρόσφυγας λόγω Μάρξ ή Μωάμεθ ή Άνταμ Σμίθ ή …..Δαρβίνου έχει καμιά διαφορά ; Δυστυχισμένος πρόσφυγας δεν είναι ;
Υπάρχει διαφορά στη δυστυχία ; μια είναι η δυστυχία ! Αν δεχθούμε ότι υπάρχει , τότε αυτόματα , νομίζω , αμφισβητούμε και την ύπαρξή της σαν έννοια , δεν το νομίζετε ;
Πιστεύω , ή μάλλον θέλω να πιστεύω , ότι ίσως υπάρχει δυνατότητα να συμφωνήσουμε σε κάτι ακόμη και να ……δραπετεύσουμε απ’ τα ……” συνεφάκια ” μας : Ότι δηλαδή η εξουσία δεν καταλαμβάνεται αλλά ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ με εκλογές , με ελεύθερες εκλογές . Υποψιάζομαι , ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο για σας , θα πρέπει να απαρνηθείτε τη μισή σας συνείδηση , τη μισή σας ιδεολογία ……..και αυτά δεν γίνονται ……….
Δεχθείτε όμως αυτήν την τελευταία ” δυνατότητα ” , σαν ερέθισμα — και ίσως αυτοκριτική — για διαλογισμό πάνω στην έννοια της δυστυχίας , η οποία είναι μία , όπως μία είναι και η ……” εκμετάλλευση ” : ή υπάρχει ή δεν υπάρχει ………..