Εψιλον, πρώτο γράμμα τού Ευρώτα,/
πού‘καμε το ποτάμι του τάφο τής πρώτης ήττας,/
σάβανο τής ντροπής. /
Λάμδα ΄πο το βαφτιστικό σου λάδι,/
μέσα στη γούρνα την γλυμμένη απ’ την βροχή,/
κι από την λύτρωση όπου σ΄έταξαν για πάντα./
Εψιλον, πάλι, να θυμάσαι τού Ευρίπου /
τρελά νερά κι απείθαρχα,/
μια τού βοριά και μια τού νότου,/
να χορεύουν τους κανόνες στο ταψί./
Υψιλον σαν το δεύτερο το γράμμα τής ευτέλειας,/
να μην ξεχνάς το όνομα τού εχθρού σου./
Θήτα το τρίτο τής ευθιξίας,/
έτσι, ν΄ανάβεις με την παραμικρή την σπίθα /
και να ζεσταίνεις τών ανθρώπων τις καρδιές./
Εψιλον, το τέταρτο δίδυμο γράμμα /
τού Μελένικου που ορθώνεται «επί πέτρας /
κρημνοίς πανταχόθεν εστεφανωμένης»,/
για να φρουρεί περάσματα διακινδυνεύσεων./
Ρω σαν το πέμπτο τής μακαριάς,/
πλούσια να στρώνεις κάθε χρόνο στο νησί,/
το σφιχταγκαλιασμένο ’απ΄ το γαλάζιο,/
στη μνήμη της Κυράς π΄ αγκάλιαζε την οικουμένη./
Ιώτα σαν το έκτο γράμμα τής ευψυχίας οπού /
σε ντύσανε, μετά το μύρωμα, οι ανάδοχοι θεοί./
Αλφα το έβδομο τής ευφορίας, πρώτο τής Άνοιξης /
και της άρουρας της βλαστάνουσας ευφορίαν οικτιρμών./
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, πικρό γονίδιο τής γενιάς μου /
Εναστρες οι κορφές σου, φαράγγια χαρακώματα,/
Λαμπάδιασαν σαν έφυγες για λίγο./
Εγερτήρια σήμαντρα, φωτιές ψηλά στα υπόσκαφα /
Υπερώα – ασκηταριά που γίναν προμαχώνες./
Θάλασσες κάργα πειρατές, αντάρτες τού πελάγου./
Εμβολα χρυσοχάλκινα έρμα στ΄ακροθαλάσσι /
Ράκη εχθρών σου εκβράζονται με κάθε ρόχθο./
Ιστιοφόρα όνειρα τις μπόρες αψηφώντας αράδα /
Αρμενίζουνε – γέννα θαλασσοπόρα./
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, πικρό γονίδιο τής γενιάς μου./
Νίκος Δόικος «Απόδειπνο για P.I.G.S.»
Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα, 2013
Βραβευμένη
(ΣτίγμαΛόγου, best of 2012-2014, top 2013)
Πίνακας:- Θεόδωρος Βρυζάκης, 1853 ,
«Η Έξοδος του Μεσολογγίου», Εθνική Πινακοθήκη.
