Γράφει η δασκάλα Δέσποινα Γ. Σπυροπούλου
Πιότερο όλων, σε τούτη δω τη μάχη με τον ιό, φοβήθηκα το… εμβόλιο! Ναι, ναι, δεν το έκρυψα ποτές! Ζύγιασα, όμως, από εγωισμό -αν θέλετε- ή από αλτρουισμό -κι ας μην το καταλαβαίνουν κάποιες ή κάποιοι- ζύγιασα… και αποφάσισα πως δεν υπάρχει ζωή με φόβο, ζωή χωρίς αγκαλιά, ζωή σε απόσταση από τα παιδιά και τους αγαπημένους σου, ζωή με όρια και όρους, ζωή… χωρίς ζωή! Νοιάζομαι, αξιότιμες και αξιότιμοι φίλες και φίλοι, σημαίνει εμβολιάζομαι! Βρες, φίλη και φίλε μου, έστω και έναν λόγο από τους παρακάτω ή από δεκάδες άλλους που σε ενεργοποιούν και… ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ… ΕΜΒΟΛΙΑΣΟΥ!
Εμβολιάσου, από εγωισμό ή αλτρουισμό!
Εμβολιάσου, συνειδητά γιατί είσαι!
Εμβολιάσου, δώσε κλώτσο στη ζωή ν’ ξαναρχινήσει!
Εμβολιάσου, γιατί κατάφερες να νικήσεις το μέσα σου!
Εμβολιάσου, γιατί άνοιξες λίγο παραπάνω την καρδιά σου!
Εμβολιάσου, γιατί επισκέφτηκες τον πόνο… στον χώρο του!
Εμβολιάσου, γιατί φοβάσαι!
Εμβολιάσου, γιατί εμβολιάστηκε το… ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ!
Εμβολιάσου, γι’ αυτόν που θα μείνει πάλι χωρίς δουλειά!
Εμβολιάσου, για τη μαμά σου και τον μπαμπά σου!
Εμβολιάσου, γιατί έτσι πρέπει!
Εμβολιάσου, γιατί σήμερα θέλεις να κάνεις κάτι για τον πλανήτη!
Εμβολιάσου, γιατί δεν σέβεσαι την επιστήμη, αλλά σέβεσαι εμένα!
Εμβολιάσου, στη μνήμη αυτών που λείπουν… από τη γειτονιά σου!
Εμβολιάσου, γιατί φοβάμαι εγώ!
Εμβολιάσου, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, γιατί δεν μπορώ να δω το παιδί μου!
Εμβολιάσου, γιατί δεν ζούμε ΟΛΟΙ ελεύθεροι!
Εμβολιάσου, μοιράσου τη δύναμή σου!
Εμβολιάσου, μοιράσου την αγάπη σου!
Εμβολιάσου, μοιράσου τα καλούδια απ’ την “ποδιά” σου!
Εμβολιάσου, γίνε κομμάτι στο παζλ της συνευθύνης!
Εμβολιάσου, κολύμπα κόντρα στα… νερά σου!
Εμβολιάσου, βάλε το χέρι στην καρδιά σου!
Εμβολιάσου, δώσε στη λογική φτερά!
Εμβολιάσου, ΣΕΒΑΣΟΥ… ΜΟΙΡΑΣΟΥ!
“Να ‘ναι κάθε σου μέρα, μια καινούργια αρχή,
καλημέρα τι κάνεις, σ’ αγαπάω πολύ.” Από χείλη ΠΑΙΔΙΚΑ!
Καλημέρα τι κάνεις – Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου.
