Στη σημερινή εποχή θα λέγαμε πως μάλλον οι περισσότεροι βιώνουμε κατά διαστήματα αυτό το οποίο ονομάζουμε «στρες». Το στρες στον 20ο αιώνα φαίνεται πως πήρε τη μορφή ενός μοντέρνου, αστικού κυρίως, μύθου, σαν αυτούς που ακούμε ή διαβάζουμε για στοιχειωμένα κάστρα, νεράιδες ή τέρατα στο νερό, ή και τα «νεύρα» και την «υστερία» που μεσουρανούσε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Τι συμβαίνει λοιπόν με το στρες; Ποια κομμάτια του εαυτού μπορεί να επηρεάσει;
Συναισθηματικά λοιπόν το άτομο που βιώνει στρες, νιώθει ένα αίσθημα αναστάτωσης, μια θλίψη και ανάγκη να κλάψει, συχνότερα από άλλες φορές.
Αναφέρει μια κατάσταση οξυθυμίας και έντασης, χωρίς τις περισσότερες φορές να είναι σε θέση να το αιτιολογήσει ή εξηγήσει. Δυσκολεύεται να απολαύσει στιγμές, νιώθει παράλογους φόβους και ανησυχεί υπερβολικά.
Όσον αφορά τη συμπεριφορά, το άτομο παρουσιάζει διαταραχές στην πρόσληψη τροφής, μπορεί να κάνει χρήση ουσιών (αλκοόλ, κάπνισμα, παράνομες ουσίες) και απέχει από καθημερινές συνηθισμένες δραστηριότητες, ακόμη και από την εργασία του.
Στον ψυχολογικό τομέα, εμφανίζει διαταραχές ύπνου, ψυχοσωματικούς πόνους ακόμη και κρίσεις πανικού.
Έχουν αναφερθεί πολλοί ορισμοί για το στρες εξαιτίας της μη δεδομένης κατάστασής του. Πιο συνηθισμένη ερμηνεία, αφορά την έλλειψη ισορροπίας στο άτομο, ανάμεσα στις ικανότητές του και στις (υπερβολικές κάποιες φορές) απαιτήσεις από το περιβάλλον του.
Πως αντιμετωπίζω αποτελεσματικά όμως το στρες;
Γενικά, προτείνεται η ενεργητική αντιμετώπιση του στρες, παρά η παθητική στάση. Αυτό σημαίνει πως το άτομο που βιώνει στρες, χρειάζεται να αναλάβει άμεση δράση για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Στην αντιμετώπιση του στρες και του άγχους, ο οργανισμός συνηθίζει να λειτουργεί με τον μηχανισμό fight or flight («αντιμετώπισε» ή «απέφυγε»), που σημαίνει πως καθένας μας έχει τη δυνατότητα είτε να αντιμετωπίσει ενεργητικά και δραστικά το πρόβλημά του, είτε να το βάλει «κάτω από το χαλάκι» και να συμπεριφέρεται ΣΑΝ να το ξεπέρασε.
Συνήθως, η διατήρηση μιας ρουτίνας και ενός προγράμματος έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Είναι πολύ βοηθητικό, να ετοιμάζουμε γράφοντας σε μια ατζέντα τις υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας μας και να διατηρήσουμε μια συνέπεια σε αυτή τη ρουτίνα. Ξεκινάμε από τις δραστηριότητες που μπορούμε εύκολα ή και γρήγορα να ολοκληρώσουμε και προχωρούμε με πιο σύνθετες, έτσι θα διατηρούμε την ενέργειά μας σε υψηλά επίπεδα.
Η σωστή διατροφή σε συνδυασμό με την άσκηση (ακόμη και μικρή σε διάρκεια αλλά σε καθημερινή βάση) ενισχύουν τον οργανισμό μας και προσφέρουν καλύτερη διάθεση και μεγαλύτερη διαύγεια!
Στο ψυχολογικό κομμάτι, φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερο να εστιάζουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε και όχι στο συναίσθημα που νιώθουμε για αυτό το πρόβλημα. Για παράδειγμα, εάν νιώθω θλίψη γιατί έχασα την εργασία μου, αντί να παραμένω θλιμένος, να μοιρολατρώ, να γκρινιάζω σε φίλους και οικογένεια για την κακή μου τύχη ή τους συνεργάτες μου και τον κακό διευθυντή μου, είναι πιο αποτελεσματικό να εναποθέσω την ενέργεια και τη δυναμική μου στο να βρω μια νέα εργασία ή να ενισχύσω τις δεξιότητές μου και να βελτιωθώ επαγγελματικά (αλλά και προσωπικά, ε;!).
Γενικά, η αντιμετώπιση του προβλήματος γνωρίζοντάς το και προσπαθώντας να το αντιμετωπίσουμε είναι καλύτερη από το να το αγνοούμε. Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι ένας συνδυασμός χαρακτηριστικών, ικανοτήτων, περιβάλλοντος και συμπεριφορών του ατόμου.
