Από την «τέλεια απαξίωση» του 1990 όπου η ηλεκτρονική μουσική ακουγόταν εξωγήινη στην ελληνική πραγματικότητα μέχρι το πλήρωμα του χρόνου και την καταξίωση απευθείας από το κοινό και με τη βοήθεια του διαδικτύου, οι Συνθετικοί αποτελούν σήμερα τη σπάνια περίπτωση ενός συγκροτήματος που τόλμησε να ξεφύγει από τα συνηθισμένα και να κερδίσει την αγάπη και την αναγνώριση για τον πρωτοποριακό χαρακτήρα του έργου του καθώς και για τους στίχους που απευθύνονται στο συναίσθημα των απλών ανθρώπων.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΕΛΙΝΑ ΤΟΥΚΟΥΣΜΠΑΛΙΔΟΥ
Τα δύο αδέλφια από το Ληξούρι που απαρτίζουν τους Συνθετικούς, ο Διονύσης Αυγερινός και ο Αποστόλης Λοβέρδος, σήμερα χαίρουν αναγνώρισης ως θρύλοι της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα και το βράδυ της Τετάρτης 19/04 βρέθηκαν στην Αποθήκη Δ’ στη Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ για το συγκρότημά τους, με τίτλο «Συνθετικοί: Ένα Φίλμ για κάτι». Έπειτα ξεσήκωσαν το κοινό της πόλης σε μια μοναδική συναυλία στην Αποθήκη Γ’. Λίγο πριν τη συναυλία μίλησαν στο ThessToday.gr για την πορεία τους.
Αυτή την περίοδο κάνετε πολλές live εμφανίσεις. Πώς είναι η ανταπόκριση του κοινού;
Τα τελευταία live ήταν sold out. Ο κόσμος είναι πολύ ζεστός και έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Δε μπορούμε να το πιστέψουμε. Ο μέσος όρος ηλικίας του κοινού είναι τα 22. Είναι σημαντικό αυτό για μας.
Γιατί θεωρείτε ότι το κοινό σας είναι τόσο νεανικό παρότι ξεκινήσατε τη δεκαετία του 1980; Πιστεύετε ότι η μουσική των Συνθετικών έχει γίνει πλέον διαχρονική;
Ακούν τα κομμάτια μας ύστερα από τόσες δεκαετίες. Αν δεν υπάρχει το στοιχείο της διαχρονικότητας, δε μπορούν να σε ακούσουν οι νεότερες ηλικίες. Υπάρχει επίσης το στοιχείο του αυθορμητισμού στη σκηνική παρουσία και η έκσταση όπως λέμε εμείς που είναι στοιχεία πιο ροκ και λείπουν πλέον δυστυχώς από ροκ μπάντες. Είναι επίσης και η θεματολογία των στίχων μας, που ανταποκρίνονται σε μοναχικά άτομα και άτομα που προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο. Είναι θέματα που απασχολούν νέους ανθρώπους και όχι μονο. Κάποιοι το βλέπουν και ως ψυχοθεραπεία.
Αυτό που έγινε με τους Συνθετικούς είναι σπάνιο. Είναι μια δικαίωση που ήρθε τα τελευταία χρόνια. Πώς βιώνετε αυτό το κύμα αγάπης;
Αυτό το μεγάλο κύμα αγάπης ξεκίνησε λίγο πριν τον κορωνοϊό. Γύρω στο 2018. Ο κορωνοϊός βοήθησε επίσης γιατί κάναμε πολλά livestreams και μας έμαθε πολύς κόσμος. Πλέον έχει φύγει από τα χέρια μας. Περιμένουμε να γίνει κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Για τη συναυλία της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα επικοινώνησαν μαζί μας παιδιά και μας είπαν ότι θα έρθουν από Κοζάνη, Καβάλα, Γιαννιτσά, Σέρρες.
Πιστεύετε πως όταν ξεκινήσατε το κοινό δεν ήταν έτοιμο, αλλά πλέον αντιλαμβάνεται αυτό που κάνετε;
Όταν ξεκινήσαμε το κοινό όντως δεν ήταν έτοιμο γιατί και οι συνθήκες δε το επέτρεπαν. Η θεματολογία των στίχων αφορούσε πολύ λιγότερα άτομα. Η δική μας γενιά περνούσε καλά. Δεν είχε τα σημερινά προβλήματα. Το ηλεκτρονικό άκουσμα δεν το γνώριζε τότε ο κόσμος. Σήμερα η ηλεκτρονική μουσική αφορά τους πάντες.
Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κοινού σήμερα; Έχει αλλάξει πολύ σε σύγκριση με το παρελθόν.
Εμείς ξεκινήσαμε με αυτό το καλλιτεχνικό ύφος επειδή μας άρεσε, δεν είχαμε ποτέ εμπορικούς στόχους. Δεν έχουμε γράψει ούτε ένα τραγούδι για λεφτά. Ήταν μια ασχολία που γινόταν με πάθος και με στόχο. Είχα φιλοδοξία να φτιάξουμε τραγούδια που θα ακούγονται μετά από χρόνια. Δεν μας ενδιέφερε να κάνουμε μια επιτυχία και να βγούμε στην τηλεόραση. Μας ενδιέφερε η διαχρονικότητα.
Ποιες ήταν οι επιρροές σας;
Κάποιες από τις επιρροές μας ήταν οι Velvet Underground, Kraftwerk, Iggy Pop, Joy Division. Υπήρχε όμως μια διαφορά. Δε θέλαμε να ακολουθήσουμε τις επιρροές μας αλλά να φτιάξουμε κάτι δικό μας. Θέλαμε να παίζουμε κάτι διαφορετικό από αυτά που είχαμε ακούσει.
Ποια είναι η άποψή σας για την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα;
Όλα οδεύουν προς την ηλεκτρονική μουσική ή σε παρακλάδια της. Το κιθαριστικό ροκ έχει πέσει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκόσμια. Είναι μια λογική εξέλιξη γιατί στη ζωή μας έχουμε πλέον την τεχνολογία. Το πιο εμπορικό είδος σήμερα στην Ελλάδα που είναι η trap, άσχετα αν μας αρέσει ή όχι, στηρίζεται εξολοκλήρου σε synthesiser. Είναι θέμα εποχής. Όταν ξεκινήσαμε εμείς η ηλεκτρονική μουσική ήταν άγνωστη στην Ελλάδα. Αυτός ο ήχος μάς γοήτευε, γι’ αυτό και ασχοληθήκαμε με τα synthesiser. Επειδή τα ηχοχρώματα ήταν πιο περίεργα θεωρήσαμε πως θα μας βοηθούσαν να παράξουμε κάτι που θα ήταν πιο κοντά σε μας.
Κοιτώντας πίσω και κάνοντας την προσωπική σας αποτίμηση, είναι θετικό το πρόσημο για αυτά που καταφέρατε;
Απόλυτα. Η μουσική μας ακούγεται μετά από πολλά χρόνια και από νεότερο κοινό.
Όταν έρχεται στις συναυλίες το κοινό, ποια είναι η ανταπόκριση;
Εισπράττουμε αγάπη και θαυμασμό.
Η πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «Συνθετικοί: Ένα Φίλμ για κάτι» έγινε το Μάρτιο στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ενώ ακολούθησαν δύο ακόμη προβολές στην Αθήνα, με τελευταία τη χθεσινή πάλι στη Θεσσαλονίκη. Για τα γυρίσματα και το περιεχόμενό του μίλησε στο ThessToday.gr ο κινηματογραφιστής και δημιουργός του Βαγγέλης Τσάκας.
Τι περιλαμβάνει το ντοκιμαντέρ «Συνθετικοί: Ένα Φίλμ για κάτι»;
Οι Συνθετικοί έχουν ένα δικό τους σύμπαν, συνθετικό. Προσπάθησα η ταινία να βρίσκεται μέσα σε αυτό το σύμπαν. Ασχολείται με το έργο τους και κάνει μια ανάλυση – σχόλιο. Καταγράφει τα live, με υλικό από το 1990. Μετά έχει συνεντεύξεις, roadtrips και στιγμιότυπα από το Ληξούρι.
Ήσουν φαν των Συνθετικών πριν φτιάξεις το ντοκιμαντέρ; Πώς ήρθε η ιδέα;
Ήμουν φαν των Συνθετικών ναι. Τους ανακάλυψα μέσω του YouTube το 2012. Τότε έβγαζαν τον τρίτο δίσκο τους, τις Ανθρώπινες Ιστορίες. Έβλεπες τότε στα Εξάρχεια αφίσες με τους Συνθετικούς. Το YouTube έβγαζε στα προτεινόμενα το συγκρότημα. Είχε γίνει ένα μικρό μπαμ αλλά φυσικά δεν ήταν όπως είναι τώρα. Όταν έβαλα να ακούσω τον πρώτο τους δίσκο έπαθα πλάκα. Έψαξα και την ιστορία τους και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα. Μου άρεσαν και έλεγα πως σίγουρα θα έχει φτιαχτεί ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτούς. Ήταν και παλιά μπάντα. Έψαξα και δεν βρήκα τίποτα. Έτσι μου ήρθε η ιδέα. Είπα καλά δεν υπάρχει ντοκιμαντέρ για τους Συνθετικούς; Μήπως πρέπει να το κάνω εγώ;
Πότε ξεκίνησαν τα γυρίσματα;
Η ιδέα γεννήθηκε το 2012 και ξεκινήσαμε τα γυρίσματα τον Απρίλη του 2018.
Τι έμαθες για το συγκρότημα βλέποντας την καθημερινότητα και τα live τους;
Το 2018 που πήγα να τραβήξω πλάνα ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπα live των Συνθετικών. Εκεί είδα ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη ενέργεια. Δε ξέρω πώς αλλιώς να το πω. Γι’ αυτό τράβηξα υλικό από πολλά live. Υπήρχε κάτι αληθινό εκεί, οπότε το ντοκιμαντέρ πήρε μια στροφή να έχει αρκετά πλάνα από live. Κατάλαβα ότι είναι κάτι που πρέπει να καταγραφεί. Ζώντας μαζί τους επίσης κατάλαβα ότι οι Συνθετικοί είναι αυτή η σύνθεση. Ο Διονύσης και ο Αποστόλης είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι αλλά η μουσική τούς ενώνει και βρίσκουν μια χρυσή τομή.
Τι θα πρότεινες σε κάποιον που θα ξεκινούσε τώρα να ακούει το συγκρότημα;
Θα του πρότεινα να πάει κατευθείαν σε ένα live χωρίς να έχει ακούσει τίποτα. Ελάτε απλά. Είναι το καλύτερο.
