Την Τρίτη η εξέταση της αίτησης ακύρωσης που καταθέσαν Ιρλανδοί επενδυτές. Το αβέβαιο μέλλον για τον τρόπο λειτουργίας. Καμία λύση για τους εργαζόμενους
Τα ερωτήματα είναι, βέβαια, αρκετά και κυρίως το πώς θα λειτουργήσει η βιομηχανία, η οποία παραμένει κλειστή για περίπου δύο χρόνια και κυρίως αν τελικά θα εγκαταλειφθεί η μέθοδος της πυρομεταλλουργικής επεξεργασίας για την παραγωγή σιδηρονικελίου και υιοθετηθεί η μέθοδος της υδρομεταλλουργίας για την παραγωγή καθαρού νικελίου και κοβαλτίου.
Το τελευταίο αξιοποιείται για την παραγωγή μπαταριών. Ωστόσο, αρμόδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι «τα πράγματα περιπλέκονται από τις χαμηλές τιμές που έχει το νικέλιο, το υψηλό κόστος παραγωγής, αλλά και από την απουσία εμπειρίας».
Τι προκύπτει με τους εργαζόμενους
Την ίδια ώρα, σε εκκρεμότητα παραμένει το ζήτημα της παρουσίας των εργαζομένων στην εταιρεία, καθώς μέχρι τις 31/3 λήγει η σύμβαση του προσωπικού ασφαλείας. Κανείς δεν γνωρίζει από κει και πέρα τι μέλλει γενέσθαι και ποια θα είναι η τύχη των εργαζομένων. Εκκρεμεί μάλιστα και μια κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Εργασίας, Εσωτερικών και Οικονομικών, σε σχέση με το ίδιο θέμα και αν θα υπάρξουν κάποια προγράμματα απασχόλησης.
Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν χθες νέα συγκέντρωση, έξω από το υπουργείο Οικονομικών, με σκοπό να λάβουν κάποια απάντηση για το μέλλον τους, χωρίς ωστόσο, όπως αναφέρουν, να πάρουν σαφείς απαντήσεις.
Το ιστορικό
Εφόσον δεν υπάρξει τρίτη αναβολή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τότε θα αρχίσει να λύνεται το κουβάρι που έχει και οικονομικές προεκτάσεις, καθώς την τελευταία 4ετία η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στην επιχορήγηση της ειδικής διαχείρισης που εφαρμόζεται για την εταιρεία. Στόχος ήταν να περάσει η εταιρεία στον ιδιώτη, χωρίς να έχει κλείσει τελείως.
Το κόστος, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ μεγάλο για την πολιτεία, καθώς έχουν καταβληθεί πάνω από 94 εκατ. ευρώ.
