Για όλα αυτά..
… Για την βουβή χαρά της ψυχής μας
… Για ανείπωτα μυστικά που ειπώθηκαν από τα μάτια μας
….Για τις ανάσες που παίρναμε μαζί
….Για τους ήλιους που βλέπαμε το πρωί
….Για τις ματιές που ανταλλάξαμε με τον μακρινό ορίζοντα
….Για τις αγκαλιές που κάναμε σε απέραντα λιβάδια
….Για τις φωνές μας που αντηχούσαν στο διάβα μας
….Για το αύριο που μας περίμενε
….Για τις ώρες που ήταν πάντα λίγες μαζί σου
Γιατί με περίμενες μέχρι την τελευταία σου στιγμή για να φύγεις … ετσι όπως θέλαμε ..
Καλοτάξιδος να είσαι.
Νίκος Παναγιωτόπουλος
