Γενάρη μήνα θέριζαΤον Γενάρη μ’ έστελνε στους κάμπους να θερίσω,
θέριζα – ξεθέριζα όλο βοριά κι αέρα,
γυρίζω και στο σπίτι μου κι εγώ σαν νοικοκύρης,
βρίσκω τη γυναίκα μου με πέντε – έξι φίλους,
πίτα, κότα έφτιαχνε, αβγά τηγανισμένα.
– Δεν σε είπα κερατά, γάιδαρε και μασκαρά,
όταν είμαι με τους φίλους, κάτσε έξω με τους σκύλους
κι όταν είμαι μοναχή, έλα κούνα το παιδί;
Ρινιώ – Κατερινιώ
– Θα σε σκοτώσω Ρίνα, Ρινιώ – Κατερινιώ,
που ήρθα και σε βρήκα με τον Σαρακινό.
– Μη με σκοτώνεις άντρα μου, έχω τρία παιδιά,
τα δύο στις αγκάλες και τ’ άλλο στην κοιλιά…
Κι όταν περάσανε από τη γειτονιά,
την είδαν οι γειτόνισσες, τραβούσαν τα μαλλιά.
– Ωχ, ωχ, ωχ πάει η Ρίνα, πάει η Κατερινιώ.
(Καταγραφή Γιώργος Τ. Αλεξίου)
