Tag Archives: Δημήτρης Ιωαννίδης

Η μεγάλη γέφυρα είχε ακριβώς στη μέση της δύο λωρίδες χρώματος: από κει κόκκινο, από δω γαλάζιο. Ήταν γέφυρα μεσιακή, βλέπεις, σύνορο! Ήταν η περιβόητη γέφυρα των

Των Δημήτρη Ιωαννίδη και Ελένης Κωστοπούλου

Οι μεταλλάξεις σε κάνουν πιο δυνατό! Παραδεκτό απ’ όλους αξίωμα, που έσπευσε ήδη να εκμεταλλευτεί ο ιός και να μας κάνει να τρέχουμε από πίσω του με τις σύριγγες στο χέρι…

Εμβόλιο δεν κάνουμε, τη μάσκα δεν φοράμε, τα μέτρα δεν δεχόμαστε, Τσιόδρα δεν προσκυνάμε! Ενάντια θα είμαστε με πείσμα και με θάρρος, ας λένε ό,τι θέλουνε, δεν μας φοβίζει ο

Μάνα, γιατί με γέννησες πριν τρεις δεκάδες χρόνια και χάνω επιδόματα και κρατική συμπόνια; Τι ατυχία πια κι αυτή ούτε ευρώ να πάρεις, καθώς παραμεγάλωσες και είσαι

Το Άγιον Όρος μέσα από τους πίνακες του Δημήτρη Ιωαννίδη

Κάθε χρονιά, σαν έφτανε η άγια τούτη μέρα, τη θλίψη μας των ημερών κάναμε λίγο πέρα. Μεγάλη Πέμπτη κι είχαμε μικρό πανηγυράκι, τάχα για να ψωνίσουμε λαμπάδα και κεράκι. Βαφές αυγών να πάρουμε και κάτι

Το “Διεθνές” ήταν πάντα ο χώρος όπου περιμέναμε, χαράματα, ν’ αναχωρήσουμε με το ΚΤΕΛ για Αθήνα, δίπλα σ’ έναν αχνιστό

Τόσο καλά που είμαστε, δύσκολα βρίσκεις θέμα επέτειο Πρωταπριλιάς να πεις κανένα ψέμα. Ακούμε και διαβάζουμε παντού μόνο

Σαν χελιδόνια ήμασταν πριν απ’ τη πανδημία μα πιγκουίνοι γίναμε, δείχνοντας βουλιμία. Συχνό το δρομολόγιο σαλόνι προς κουζίνα, φανταστική-αληθινή, νιώθουμε πάντα

Γέμισαν χιόνι οι αυλές και οι οθόνες χιόνι, λευκός μανδύας πλάκωσε τη

Του Τζακ του Ντάνιελς οπαδοί, μ’ αντί για το ουίσκι, λατρεύουμε το τσίπουρο. Καθείς, όπως τη βρίσκει…

Οι φυλές της λαϊκής – Τι μας είπαν οι άνθρωποι που συναντήσαμε εκεί…

Εδώ και χρόνια έχει ζωγραφίσει εκατοντάδες προσωπογραφίες φίλων, γνωστών του, επωνύμων και διασήμων. Ο ζωγράφος και

Για ποιόν χτυπάει το κουδούνι; Σάκα, τάμπλετ, παγουρίνο και το σπίτι μου αφήνω… Για σχολείο ξεκινάω, απουσία να μην φάω! Στα αυτιά μου κρεμασμένη

Τελειώνει και ο Αύγουστος, φεύγει το καλοκαίρι, έρχεται το φθινόπωρο, να δούμε τι θα φέρει… Θα φέρει μάσκες στα

Άστεγοι εμείς οι εργάτες της Τέχνης στην Καστοριά, μιας και κανείς δεν φρόντισε για μια

Οι δυσκολίες της ζωής, το άγχος, η έντονη και απαιτητική καθημερινότητα, αύξησαν την

Τέλειωσε κι ο Ιούλιος χωρίς χορούς και ζάλη κι εμείς θ’ ανακινήσουμε το ίδιο θέμα πάλι. Απ’ ό,τι καταλάβαμε κι απ’ όσα εννοούμε

Πάντα τουρίστες θέλαμε, λεφτάδες και λεφτούδες, μ’ αντί γι’ αυτούς μας ήρθανε

Φέτος θα μας στερήσουνε οι λοιμωξιολόγοι κι αυτές τις σουβλακογιορτές, υπάρχουν, λένε, λόγοι… Να μη γλεντάμε όλοι μαζί σ’ αυλές και σε πλατείες και στον ιό να δίνουμε καινούργιες ευκαιρίες

Το δίδυμο των σωτήρων μας αποχώρησε, ο ιός αποχώρησε;

“Ο πρώτος άνθρωπος που εκτόξευσε μια προσβολή, αντί για μια πέτρα, είναι ο θεμελιωτής του πολιτισμού μας!”. Το είπε ο Σίγκμουντ Φρόυντ, εννοώντας πως ο κακός, έστω, λόγος είναι προτιμότερος από την

Ποιο άλλο βιβλίο θα ήταν πιο επίκαιρο αυτές τις μέρες που όλα τα κανάλια, τα σάιτς, οι εφημερίδες και τα περιοδικά μιλάνε για τον κορωναϊό;

Όχι πρόσωπα δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, αλλά ηγέτες, ακόμα και στην παρούσα μετα-υφεσιακή συγκυρία, πιστεύουμε πως υπάρχουν στην Καστοριά μας και μ’ αυτό το σκεπτικό ξεκινάμε